Öğrenciler, dil öğrenimi hakkında bir dizi inanca sahiptir – bunlardan bazıları kendi deneyimlerinden kaynaklanabilir, ancak birçoğu medyadan, aileden veya arkadaşlardan edinmişlerdir. Öğrencilerin dil kullanımına ve öğrenmeye nasıl yaklaştıkları üzerinde etkili olabilecek bir dizi inanç denir. zihniyetler. Bu, bir öğrencinin temel olarak bir dili öğrenme yeteneğinin, bir kişinin yaptığı herhangi bir şeyle gerçekten değiştirilemeyecek sabit, verili bir yetenek olduğuna inanıp inanmadığını ifade eder (Sabit zihniyet) veya dil öğrenme yeteneğinin doğru stratejiler, motivasyon ve zaman ve enerji yatırımıyla geliştirebileceğiniz bir şey olduğunu hissedip hissetmedikleri (büyüme zihniyeti). Gerçekte, çoğu insan sabit ve büyüme arasında bir süreklilik boyunca bir yerde yatar.

Doğal olarak, gelişen bir zihniyete sahip olmak ve öğrenmenizde bir fark yaratabileceğinize ve gelişebileceğinize inanmak güç veriyor. Size yalnızca öğrenmeniz üzerinde bir miktar kontrol sağlamakla kalmaz, aynı zamanda yaptığınız şeyin öğrenme sonuçlarınız için önemli olduğu anlamına gelir. Bir hatanın sizi tanımlaması gerekmediği, bunun yerine öğrenme fırsatı sunabileceği anlamına gelir. İşleri yanlış yapmak, kişinin yeteneği veya yeteneği hakkında bir açıklama değil, sadece dil öğrenme sürecinin normal bir parçasıdır. Hatalarla bilinçli olarak ilgilenmenin gelişmenize yardımcı olacak değerli bir strateji olduğunu görmenizi sağlar. Gelişen bir zihniyete sahip olmak, öğrencilerin risk alma ve dili kullanma istekliliğini kolaylaştırması muhtemel olan olumlu bir zihin çerçevesinin temel taşıdır.

Öyleyse, gelişen bir zihniyeti nasıl geliştiririz ve daha sabit bir zihniyete sahip öğrencilerle nasıl çalışırız? Burada süreklilik kavramı hayati derecede önemlidir. Zihniyetler tipik olarak ikili karşıtlar olarak konumlandırılmıştır ve insanlar ya sabit bir zihniyete sahip olarak kabul edilirler. veya büyüme zihniyeti. Bununla birlikte, hepimizin az çok sabit/büyüme yönelimli bir süreklilik içinde olduğumuzu anladığımızda, olumlu değişim potansiyelini anlamak daha kolay hale gelir. Öğrencilerden bir inanç grubundan diğerine radikal bir geçiş yapmalarını değil, süreklilik boyunca sabit bir yönelim yerine daha fazla büyüme yönünde ilerlemelerini istiyoruz. İnançlar kademeli olarak değişir ve zaman alır, ancak temelde değişime açıktırlar. Aşağıda, öğretmenlerin gelişim zihniyeti yönelimini desteklemek için aktif olarak üzerinde çalışabilecekleri üç alan bulunmaktadır.

1. Zihniyet konusunu açıkça gündeme getirmek. Öğrenicilerin bu inançlar dizisine ve dil öğrenimi yaklaşımlarını nasıl etkileyebileceklerine ilişkin farkındalığını artırmak için konuyu açık bir şekilde tartışmaya değer olabilir. Zihniyet inançlarının ne olduğunu açıklayan ve sabit zihniyet inançlarının öğrenenleri öğrenmelerini geliştirmek için proaktif eylemde bulunmaktan nasıl alıkoyabileceğini gösteren birçok çevrimiçi kaynak vardır. Öğrencilere yetenekle ilgili bir dizi ifade de verilebilir. Hangilerinin kendi fikirlerini yansıttığını düşünebilir ve bunun sabit veya gelişen bir zihniyet yönelimi gösterip göstermediğini inceleyebilirler. Öğrencilerin yönelimlerinde kendilerini yargılanmış hissetmemeleri, ancak bunu kendilerini geride tutabilecek herhangi bir yararsız inancın farkına varmak için bir şans olarak görmeleri önemlidir.

Büyüme zihniyeti, herkesin aynı beceri düzeyine ulaşabileceğini önermez. Bunun yerine, herkesin mevcut yeteneklerini motivasyon, zaman ve enerji yatırımı, uygulama fırsatları ve faydalı öğrenme stratejileri bilgisi ile geliştirebileceğini vurgular. Kendileri dahil herkesin şu an bulundukları yerde gelişme potansiyeline sahip olduğunu bilmek son derece güçlendirici olabilir. Bu, zihniyet tartışmasına öğrenme stratejileri ve nasıl öğrenileceğine dair bir keşifle eşlik etmenin yararlı olabileceği anlamına gelir. Öğrencilere, hedef belirleme, stratejileri kullanma, düzenli uygulama ve kişinin hatalarından aktif olarak ders alma yoluyla kendi öğrenimleri üzerinde sahip olabilecekleri gücü ve kontrolü fark etmelerinde yardımcı olunabilir.

1. Hataların doğasını ve öğrenme açısından değerlerini tartışmak. Benzer şekilde, hatalar ve öğrenme için sundukları potansiyel hakkında açık bir tartışma yapmak önemli olabilir. Bu da büyüme zihniyetini güçlendirebilir. Öğretmenlerin kendileri de hatalara nasıl tepki vereceğimiz konusunda kritik rol modeller olarak hizmet ederler – öğrenci hatalarını sorun olarak görmemeye özen göstermeli, onları şevkle kucaklamalı ve öğrencilere bunların nasıl bir öğrenme veya öğretme fırsatı olabileceğini göstermeliyiz. Elbette öğretmenler de mükemmel değil ve biz de kesinlikle hata yapacağız – öğrenciler kendi hatalarımıza nasıl tepki verdiğimizi izleyerek çok şey öğrenecekler ve bu anları gelişen zihniyet davranışlarını modellemek için kullanabiliriz. Öğrencilerin, mücadele eden, başarısızlıklar veya aksilikler yaşayan, ancak çaba, sebat, stratejiler ve başkalarından destek arayarak bunların üstesinden gelen insanların gerçek yaşam örneklerini aramalarını sağlayın.
2. Öğretmen dili ve geri bildirim hakkında düşünme. Tüm inançlarda olduğu gibi, öğrenciler genellikle öğretmenin dil öğrenimi hakkında nasıl konuştuğunu ve hatalara nasıl tepki verdiklerini anlayacaklardır. Öğrencilere geri bildirim sağladığımızda, sonuca daha az odaklanmamız ve yetenek veya zekayı övme konusunda dikkatli olmamız gerekir. Bunun yerine, öğrencilerin görevlere nasıl yaklaştıkları, kullanabilecekleri stratejiler, çabayı ve ilerlemeyi kutlama gibi kontrol edebilecekleri ve etkileyebilecekleri yönlere odaklanmamız gerekiyor. Doğal olarak, istemeden ilerlemenin yalnızca çaba ve büyüme zihniyetiyle ilgili olduğunu ima etmemeye özen göstermeliyiz. Bunun yerine aktif bir yaklaşım gerektirdiğini de gösterebilir ve verdiğimiz geri bildirimlerde bu yönleri ön plana çıkarabiliriz. Son olarak henüz kelimesinin anlamından ve zihniyet açısından öneminden bahsetmek gerekiyor. Bir öğrenci ‘Bunu yapamam’ derse, ona ‘tamam, bunu HENÜZ yapamazsın ama doğru yaklaşım ve zaman ile yapabilirsin’ diyebiliriz. Öğretmenlerin tüm öğrencilerden olumlu beklentileri olması ve bunu doğrudan ve dolaylı olarak iletmesi gerekir. Öğrencilere gelişim potansiyellerine inandığımızı gösterebilirsek, öğrencilerin kendileri hakkında buna inanmaları daha kolay olacaktır.

Özetle, gelişen bir zihniyete sahip olmak, öğrencinin uygulama yoluyla gelişme potansiyeline ve hataların öğrenme potansiyeline inanmasına yardımcı olabilir. Bu, kaygılarını azaltabilir, özgüvenlerini artırabilir ve dili potansiyel bir tehdit veya başarısızlık riski olarak değil, büyüme için bir fırsat olarak görerek konuşmaları ve dili kullanmaları için onları güçlendirebilir.

Düşünme soruları

• Öğrencilerinizi düşünün. Daha sabit/büyüyen bir zihniyete sahip olup olmadıklarını biliyor musunuz?

• Zorluklar, hatalar, zorluklar ve yetenekler hakkında konuşma yollarınızın farkında mısınız – tüm öğrenciler için büyümeye olan inancınızı ne ölçüde tutarlı bir şekilde iletiyorsunuz?
• Bazı açık etkinlikler yapmanın ve büyüme zihniyeti üzerinde çalışmanın faydalı olabileceği bir sınıf düşünebiliyor musunuz?

_______________________________________________________________

Sarah Mercer Avusturya Graz Üniversitesi’nde Yabancı Dil Eğitimi Profesörüdür. Araştırma ilgi alanları, yabancı dil öğrenme deneyimini çevreleyen psikolojinin tüm yönlerini içerir. Bu alanda aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok kitabın yazarı, ortak yazarı ve yardımcı editörüdür: Dil Öğretmenleri İçin Psikolojiyi Keşfetmek (2015, Marion Williams ve Stephen Ryan ile), Öğretmen Refahı (2020, Tammy Gregersen ile birlikte) ve Çağdaş Sınıflarda Dil Öğrenenlerin Katılımını Sağlamak (2020, Zoltán Dörnyei ile). 150’den fazla kitap bölümü ve dergi makalesi yayınladı ve finanse edilen birkaç araştırma projesinde Baş Araştırmacı olarak görev yaptı. 2018 yılında, Uluslararası Dil ve Sosyal Psikoloji Derneği (IALSP) tarafından ikinci dil araştırmalarında mükemmellik için Robert C. Gardner Ödülü’ne layık görüldü. Sarah bu makalenin yazarıdır.