
1 Temmuz 2022 – Johns Hopkins Üniversitesi’ndeki bilim adamları, beyinde yaşa bağlı hafıza kaybının arkasında bir mekanizma tanımlayarak, yaşlanan beynin iç işleyişine ilişkin bilgimizi genişletti ve muhtemelen yeni Alzheimer tedavilerine kapı açtı.
Araştırmacılar, beynin uzun süreli anıları depoladığı düşünülen bir parçası olan hipokampüsü incelediler.
Nöronlar, genç, sağlıklı beyinlerde birlikte çalışan bir çift hafıza işlevinden sorumludur – model ayırma ve kalıp tamamlama adı verilir. Bu işlevler, yaşla birlikte dengeyi bozabilir ve hafızayı etkileyebilir.
Johns Hopkins ekibi bu dengesizliğe neyin sebep olduğunu keşfetmiş olabilir. Bulguları – dergide yeni bir makalede rapor edildi Güncel Biyoloji Araştırmacılar, yalnızca bunama tedavilerini iyileştirmemize yardımcı olmakla kalmayıp, aynı zamanda ilk etapta düşünme becerilerinin kaybını önlemeye veya geciktirmeye yardımcı olabileceğini söylüyor.
Kalıp Ayırma ve Kalıp Tamamlama
Hipokampusun yaşla nasıl değiştiğini anlamak için araştırmacılar farelerin beyinlerine baktılar. Sıçanlarda ve insanlarda, hipokampustaki nöronlar tarafından kontrol edilen kalıp ayırma ve kalıp tamamlama mevcuttur.
Adından da anlaşılacağı gibi, kalıp tamamlama, birkaç ayrıntı veya bilgi parçası – birkaç müzik notası veya ünlü bir film alıntısının başlangıcı – aldığınızda ve beyniniz tüm hafızayı aldığında gerçekleşir. Örüntü ayırma ise benzer gözlemleri veya deneyimleri (aynı restorana iki ziyaret gibi) ayrı anılar olarak saklamak için anlatabilmektir.
Bu işlevler, CA3 adı verilen küçük bir bölge boyunca bir gradyan boyunca gerçekleşir. Üniversitenin Zanvyl Krieger Zihin/Beyin Enstitüsü’nden baş araştırma yazarı Heekyung Lee, çalışmanın bulduğu bu eğimin yaşlanmayla birlikte kaybolduğunu söylüyor. “Kaybın ana sonucu,” diyor Lee, “sıçanlarda yaşlandıkça örüntü tamamlamanın daha baskın hale gelmesidir.”
Beyinde Neler Oluyor
Model tamamlamadan sorumlu nöronlar, CA3’ün “uzak” ucunu işgal ederken, kalıp ayırmadan sorumlu olanlar “yakın” uçta bulunur. Lee, önceki çalışmaların, kendisinin ve ekibinin bu çalışmada yaptığı gibi, proksimal ve distal bölgeleri ayrı ayrı incelemediğini söylüyor.
Şaşırtıcı olan, Lee, “yaşlanmada hiperaktivitenin beklenen distal bölgeye değil, proksimal CA3 bölgesine doğru gözlenmesiydi” diyor. Beklentilerinin aksine, bu hiperaktivite o bölgedeki işlevi geliştirmedi, aksine nemlendirilmiş BT. Bu nedenle: Lee, “Azaltılmış kalıp ayrımı ve artırılmış kalıp tamamlama var” diyor.
Lee, kalıp tamamlama baskın olduğu için kalıp ayrımının azaldığını söylüyor. Bu, yaşlı yetişkinlerin anıları ayırmasını zorlaştırabilir – gittikleri belirli bir restoranı hatırlayabilirler, ancak bir ziyaret sırasında ne olduğunu diğerinden ayıramayabilirler.
Neden Bazı Yaşlı Yetişkinler Keskin Kalıyor?
Ancak bu hafıza bozukluğu herkesin başına gelmez ve tüm farelerde de olmaz. Aslında, araştırmacılar, beyinleri zaten kalıp tamamlamayı tercih etmeye başlamış olsa da, bazı yaşlı sıçanların, genç sıçanların yaptığı kadar uzamsal öğrenme görevleri gerçekleştirdiğini buldular.
Lee, bunun neden olduğunu daha iyi anlayabilirsek, yaşa bağlı hafıza kaybı için yeni tedaviler ortaya çıkarabileceğimizi söylüyor.
Ortak yazar Michela Gallagher’ın ekibi daha önce epilepsi önleyici ilaç levetirasetamın hipokampustaki hiperaktiviteyi azaltarak hafıza performansını iyileştirdiğini göstermişti.
Lee, bu çalışmanın eklediği ekstra detayın, bilim insanlarının gelecekte bu tür ilaçları daha iyi hedeflemesine izin verebileceğini düşünüyor. “Gördüğümüz açıkları nerede hedefleyebileceğimiz konusunda bize daha iyi kontrol sağlayacaktır.”